Մենավոր ընկուզենին

Լեռնային գյուղի ուսուցիչ Սահակ Կամսարյանը, վերծանելով հին քարի վրա փորագրված արձանագրությունը, իմանում է, որ իր հայրենի Լեռնասարը հազար տարեկան է։ Հերոսը հրավերներ է ուղարկում երկրով մեկ ցրված համագյուղացիներին՝ հույս ունենալով հանդիսավոր կերպով նշել գյուղի տարեդարձը: Սակայն լուրեր են հասնում, որ գյուղ է շարժվում Սիրակ Աղայանի թաղման ավտոշարասյունը, որի պախարակումների հետևանքով ժամանակին բազմաթիվ լեռնասարցիներ անմեղ տուժել են։ Երբ թաղման թափորը հասավ Լեռնասար, ծերերը կանգնեցին նրա ճանապարհին։